မဟာသတိပ႒ာနသုတၱံ (၄)

ဓမၼဟူသည္ ၊ ပါဠိစကားရပ္မွာ အနတ္အဓိပၸါယ္ေလးဆယ္ေက်ာ္ရွိေသာစကားရပ္ၿဖစ္သည္ ၊ထိုအနက္အဓိပၸါယ္ေၿမာက္မ်ားစြာအနက္မွ၊ယခုလိုအပ္ေသာအနတ္အဓိပၸါယ္မွာသဘာ၀ဟူေသအ နတ္ ၊ သေဘာတရားဟူေသာအနတ္တည္း ၊ ႏုပႆနာဟူသည္ အဖန္ဖန္ရႈၾကည္႕ၿခင္းတည္း ၊ ဓမၼာႏုပႆနာဟူေသာ အနတ္အဓိပၸါယ္သည္ သေဘာတရားကို အဖန္ဖန္ရႈၾကည္႕ၿခင္း သို႕မဟုတ္ ခႏၶာသဘာ၀အမွန္တရားတုိ႕ကို အဖန္ဖန္ရႈၾကည္႕ၿခင္းကို ဓမၼာႏုပႆနာဟူ၍ ေယဘုယ်အားၿဖင္႔ မွတ္သားထားႏုိင္ပါ၏ ။ 

ထုိဓမၼာႏုပႆနာကို ၿမတ္စြာဘုရားက မဟာသတိပ႒ာနသုတ္စတုတၳပိုင္းတြင္ 

ခႏၶာတြင္ရွိေသာအမွန္တရားသဘာ၀ကိုပိတ္ဖုံးတတ္ေသာသေဘာတရားတုိ႕ကိုရႈရာ…နိ၀ရဏပဗၺ
 

ခႏၶာ၏ မူရင္းသဘာ၀တရားတုိ႔ကိုရူသိရာ……………………ခႏၶပဗၺ
 

ခႏၶာၿဖစ္ေၾကာင္းအၿခင္းအရာ၁၂ပါးသေဘာတရားတို႕ကိုရႈရာ…………အာယတနပဗၺ
 

မၿပတ္ဆင္ၿခင္အပ္ေသာသေဘာတရားတို႕ကိုရႈရာ …………………..ေဗာဇၥ်ဂၤပဗၺ
 

သစၥာေလးပါးတရားတုိ႕၏သေဘာတရားတို႔ကိုရႈသိရာ……………….သစၥပဗၺ

 

စေသာအပိုင္းအားၿဖင္႔၅ပိုင္း….....ခႏၶာတြင္ၿဖစ္ႏုိင္သမွ်ေသာသေဘာတရားအၿခင္းအရားအားၿဖင္႔ ၃၃ပါးကိုၿမတ္စြာဘုရားမဟာသတိပ႒ာနသုတ္၏ စတုတၳပိုင္းတြင္ ၊ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါေပ၏…။ 

သတိပ႒ာနသုတၱံေဒသနာတြင္ ဤဓမၼာႏုပႆနာပိုင္းသည္ သေဘာတရားကိုသာရႈသိရာအပိုင္း ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံံ့ေသာသေဘာရွိေသာေၾကာင္႔ ၊ အားထုတ္ေသာေယာဂီမ်ားလြန္စြာ နားလည္ရန္ခတ္ခဲၿခင္းေၾကာင္႔ ၊ ၀ိပႆနာေက်းဇူးေတာ္ရွင္ၾကီးမ်ားၿဖစ္ၾကေသာ ၊ မိုးကုတ္ ၊ မဟာ စည္ ၊ လယ္တီ ၊ ေၾကာင္ပန္း ၊ သဲအင္း ၊ စြန္းလြန္း ၊ စေသာ၀ိပႆနာရွင္ဇူးေတာ္ရွင္ၾကီးမ်ားသည္ ၊ကာယာႏုပႆနာကို၄င္း ၊ ေ၀ဒနာႏုပႆနာကို၄င္း ၊ စိတၱာႏုပႆနာကို၄င္း ၊ စတင္အားထုတ္ ေစလွ်က္ ၊ ေယာဂီ၏ သတိပ႒ာန္ႏုိင္နင္းမႈကို မွတ္သားၿပီး ရင္႔က်တ္လာေသာေယာဂီမ်ားအား ပညတၱိံ ဌေပတြာ ဟူေသာေဒသနာေတာ္နဲ႔အညီ မူလသတိပ႒ာန္မ်ားကို စြန္႔ခြာၿပီး ၊ ပညတ္မဖက္ ပရမတ္သက္သက္ၿဖစ္ေသာသေဘာတရား ဤဓမၼာႏုပႆနာကို စတင္အားထုတ္ေစပါ သည္…….။ 

 

ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၀ိပႆနာတြင္ေက်ာ္ေဇာကိတၱိရွိေတာ္မူေသာ လူပညာရွိ ရဟန္းလူထြက္တရားၿပ ဓမၼကထိကၿဖစ္ၾကကုန္ေသာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပခုကၠဴဆရာၾကီးဦးၾကင္ေရႊႏွင္႔ ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မူလသ စၥာဒီပကတရားၿပ႒ာနကိုတည္ေထာင္သူ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ဆရာၾကီးဦးၾကည္တို႕သည္ ၊ ေယာဂီမ်ား အားစတင္အားထုတ္ကတည္းက ၊ မည္သည္႔သတိပ႒ာန္ကုိအားမထုတ္ေစဘဲ ၊ ဣဒဥၥရူပံ ၊ ဣဒဥၥ နာမံ ၊ ဤသည္ကားေဖာက္ၿပန္မူသေဘာ ၊ ဤသည္ကား သိမႈသေဘာဟူေသာ ပညတ္မဖက္ ပရ မတ္သက္သက္ၿဖစ္ေသာ ဤဓမၼာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ကုိ စတင္အားထုတ္ေစပါသည္ ။
 

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ေတာင္စြန္းဓမၼဒူတဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္လည္း ၊ ေယာဂီတုိ႔အား တြန္းသ ေဘာ ၊ တိုးသေဘာဟူ၍ ဓမၼာႏုပႆနာကို ပညက္မဖက္ပရမတ္သက္သက္ၿဖင္႔ ၿပသသည္ဟု တ ဆင္႔စကားမွတ္သားဘူးပါ၏……….။ 

ကာယ ၊ ေ၀ဒနာ ၊ စိတၱ ဟူေသာ ပညတ္ႏွင္႔စပ္ေသာ သတိပ႒ာန္ပိုင္းကိုယေန႔တုိင္ ရဟန္းရွင္လူ အားလုံးလက္ခံထားၾကပါေသာ္လည္း ၊ ပညတ္ပဖက္ ပရမတ္သက္သက္ၿဖစ္ေသာ ဤဓမၼာႏုပႆ နာသတိပ႒ာန္ကို ၊ ေထရာ၀ါဒႏိုင္ငံၿဖစ္ေသာ ၿမန္မာႏုိင္ငံ၌ပင္လွ်င္ အေက်ာ္ေဒးယ် ဆရာေတာ္အ ရွင္သူၿမတ္မ်ား ၊ ယေန႕တိုင္ တရားအားထုတ္ေသာေယာဂီအတြက္ စတင္၍ရႈမွတ္၍ ရ၏ မရ၏ဟူ ေသာၿပႆနာကို ဆုံးၿဖတ္ရန္ေ၀၀ါးေနၾကဆဲၿဖစ္သည္ ၊ သို႔ေသာ္ ဒီကိစၥသည္ကား ပါးစပ္ၿဖင္႔ဆုံး ၿဖတ္၍ ရေကာင္းေသာအလုပ္မဟုတ္ ၊ ပဋိပတၱိလုပ္ငန္းၿဖစ္၍ ပဋိပတၱိလုပ္ငန္းၿဖင္႔သာ ဆုံးၿဖတ္ရ ေပမည္ ၊ ပဋိပတၱိလုပ္ငန္းကို ပဋိပတၱိမပါဘဲဆုံးၿဖတ္၍ တစုံတရာခြ်တ္ေခ်ာ္တိမ္းပါးခဲ႔ေသာ္၊ အၾကင္ သူအတြက္ဓမၼႏၱရာယ္မလြတ္ကင္းရာ ၊ ထုိ႕ေၾကာင္႔ ၿမတ္ဗုဒၶေဟာၾကာေတာ္မူေသာ ပါဠိေတာ္ေဒသ နာမ်ား ၊ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးမ်ား၏ ႒ကတာ ၊ ဋီကာမ်ား ၊ အယုတ္ဆုံး ပိဋေတာ္ၿမန္မာၿပန္မ်ားထိ ၾကည္႕ရႈမွတ္သားေလ႔လာႏုိင္ေပသည္ ၊ မိမိလုပ္ေသာလုပ္ငန္းတြင္ ေဒသနာေတာ္ႏွင္႔ညီဘို႕သာအ ေရးၾကီးေသာအခ်က္တည္း ၊ ေဒသနာေတာ္ႏွင္႔ညီက ၊လမ္းစဥ္မွန္မည္ ၊ လမ္းစဥ္မွန္က လိုရာခရီး ေရာက္မည္တည္း ၊ ဤသတိပ႒ာနသုတ္တြင္ မည္သည္႔သတိပ႒ာန္ကိုမဆို နည္းမွန္လမ္းမွန္စနစ္ တက် အားထုတ္ပါက ေအးၿငိမ္းရာမွန္ၿမတ္နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ႏုိင္သာ တခုတည္းေသာနည္းလမ္း မ်ားပင္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း…………………..။
 

ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္…………။